PRZĄŚNICZKA STANISŁAW MONIUSZKO Prząśniczka – pieśń skomponowana przez Stanisława Moniuszkę na głos i fortepian do słów Jana Czeczota. Obecnie często wykonywana jako utwór instrumentalny, na instrumentach dętych. Jej transkrypcję na fortepian wykonał polski kompozytor Henryk Melcer-Szczawiński. Popularne było wykonanie Prząśniczki przez duet fortepianowy „Marek i Wacek”. Utwór był wykorzystywany jako sygnał wywoławczy przez stacje radiowe i telewizyjne: Polskie Radio Białystok oraz Telewizję Łódź 1. U prząśniczki siedzą jak anioł dzieweczki, przędą sobie, przędą jedwabne niteczki. Kręć się, kręć wrzeciono, wić się tobie wić! Ta pamięta lepiej, czyja dłuższa nić! 2. Poszedł do Królewca młodzieniec z wiciną, łzami się zalewał, żegnając z dziewczyną. Kręć się... 3. Gładko idzie przędza wesołej dziewczynie, pamiętała trzy dni o wiernym chłopczynie. Kręć się... 4. Inny się młodzieniec podsuwa z ubocza i innemu rada dziewczyna ochocza. Kręć się, kręć wrzeciono, prysła wątła nić, wstydem dziewczę płonie, wstydź się, dziewczę, wstydź!